ข้อสังเกต
1.แต่ละย่อหน้าวางหลักกฎหมาย พยายามปรับข้อเท็จจริง
2.คำพิพากษาฎีกาจะวางหลักก่อนแล้วปรับข้อเท็จจริงเข้ากับหลัก
โจทย์
นาย ก.ยื่นฟ้อง B ต่อศาลชั้นต้นเรียกเงิน 1 แสน บาท โดยเสียค่าขึ้นศาลอย่างคดีไม่มีทุนทรัพย์ ข้อเท็จจริง ปรากฎว่าศาลชั้นต้นสั่งให้โจทก์เสียค่าธรรมเนียมไม่ถูกต้องให้เสียเพิ่ม 2 หมื่นบาท โจทก์วางโดยไม่ทักท้วง เมื่อโจทก์นำค่าขึ้นศาลมาวางศาลพิพากษาให้โจทก์แพ้คดี โจทก์ยื่นอุทธรณ์เฉพาะประเด็นคำสั่งให้วางค่าขึ้นศาลโดยไม่ได้วางค่าธรรมเนียมใช้แทนในการยื่นอุทธรณ์โดยมิได้ทักท้วง กรณีนี้โจทก์มีอำนาจอุทธรณ์หรือไม่
พิเคราะห์-อุทธรณ์ตัวคำสั่ง ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 223 คำสั่งที่ให้โจทก์เสียค่าขึ้นศาลเพิ่มเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาตาม มาตรา 226 เนื่องจากไม่ใช่คำสั่งไม่รับ/คืนคำคู่ความตามมาตรา 18 และไม่ใช่การชี้ขาดเบื้องต้นตามมาตรา 24 คำสั่งระหว่างพิจารณาต้องโต้แย้งด้วย คำสั่งระหว่างพิจารณาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้ไม่โต้แย้งอุทธรณ์ได้ทั้งข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย มาตรา 229 การอุทธรณ์ที่มีผลให้ศาลอุทธรณ์ยกเลิกหรือเพิกถอนคำพิพากษาของศาลชั้นต้น อุทธรณ์นี้ต้องวางค่าธรรมเนียมใช้แทนโดยไม่ต้องคำนึงว่า จะต้องเป็นตัวคำพิพากษาหรือไม่ แม้เป็นการอุทธรณ์คำสั่งระหว่างพิจารณาหรือ คำร้องขอพิจารณาคดีใหม่ ถ้ามีผลให้ยกเลิกหรือเพิกถอนก็ต้องวาง
ตามปัญหามีประเด็นจะต้องวินิจฉัยว่า นาย ก.จะอุทธรณ์คำสั่งให้เสียค่าขึ้นศาลได้หรือไม่ พิเคราะห์แล้วเห็นว่าคำสั่งระหว่างพิจารณาคือคำสั่งที่ศาลสั่งไปแล้วไม่ทำให้คดีเสร็จไปจากศาลและคำสั่งต้องไม่ใช่คำสั่งตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 227 และมาตรา 228 ซึ่งคู่ความจะอุทธรณ์ได้ต้องโต้แย้งไว้ก่อนและจะโต้แย้งโดยชัดแจ้งหรือปริยายก็ได้และต้องโต้แย้งภายใน 1 เดือนหลังจากศาลชั้นต้นพิพากษา (ต้องดึงหลักมาผสมกับข้อเท็จจริงแล้วมาบอกว่าผิดต่อมาตรานี้ มันไม่น่าจะทำให้เราได้คะแนนดี)เมื่อข้อเท็จจริงฟังเป็นที่ยุติว่าศาลชั้นต้นสั่งให้โจทก์เสียค่าขึ้นศาลเพิ่มขึ้น คำสั่งของศาลชั้นต้นดังกล่าวเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาเพราะเป็นคำสั่งที่สั่งไปแล้วไม่ทำให้คดีเสร็จไปจากศาล ทั้งคำสั่งดังกล่าวก็ไม่ใช่คำสั่งไม่รับหรือคืนคำคู่ความอันบัญญัติไว้ใน มาตรา 18 ทั้งมิใช่การสั่งหรือชี้ขาดเบื้องต้นในปัญหาข้อกฏหมายตามมาตรา 27 เมื่อโจทก์ไม่ได้โต้แย้งไว้จึงต้องห้ามอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 226 (แล้วก็ปิดนิดหนึ่งว่า)อย่างไรก็ตามคำสั่งเรื่องค่าขึ้นศาลเป็นปัญหาข้อกฎหมายอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้โจทก์จะมิได้โต้แย้งก็หยิบยกขึ้นอุทธรณ์ได้ตาม มาตรา 225 วรรค 2
ประเด็นที่ต้องวินิจฉัยประการต่อมา อุทธรณ์โจทก์จะต้องวางค่าธรรมเนียมใช้แทนหรือไม่พิเคราะห์แล้วเห็นว่าอุทธรณ์ที่ยื่นต่อศาลกฎหมายบังคับให้ต้องวางค่าธรรมเนียมใช้แทนมิฉะนั้นเป็นอุทธรณ์ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา 229 ซึ่งบทบัญญัติแห่งมาตราดังกล่าวหาใช่บังคับถึงอุทธรณ์อันเป็นเนื้อหาแห่งคดีเท่านั้น ดังนั้นอุทธรณ์เช่นนี้ก็ต้องวางค่าธรรมเนียมใช้แทน เมื่อข้อเท็จจริงเป็นที่ยุติว่าแม้คำสั่งเรื่องค่าขึ้นศาลจะเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาแต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้โจทก์ชนะคดีตามอุทธรณ์ย่อมมีผลให้คำสั่งเรื่องค่าขึ้นศาลของศาลชั้นต้นได้ถูกยกเลิกและเพิกถอนไปในตัวอุทธรณ์นี้จึงต้องวางค่าธรรมเนียมใช้แทนเมื่อโจทก์ไม่วาง ศาลชั้นต้นชอบที่จะไม่รับตามมาตรา 229[1]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น